ปกิณกธรรม ชีวิตสุดท้ายในสังสารวัฏ
ชีวิตสุดท้ายในสังสารวัฏ ไม่ต้องคำนึงถึงอาหาร ไม่ต้องคำนึงถึงความเจ็บไข้ได้ป่วย บุญของทุกๆคนจะบันดาลให้สมความปรารถนาในทุกอย่าง
ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาทนาชาติ รุ่นสถาปนา
ผมมีความสุขอย่างท่วมท้นเป็นความสุขที่ไม่มีประมาณ กระทั่งรู้สึกว่ามันมากเกินไปสำหรับผม
ประโยค ๑๐
การเรียนจบประโยค ๙ อย่างเดียว,การเรียนจบประโยค ๙ แล้วต่อด้วยประโยค ๑๐,การเรียนเฉพาะประโยค ๑๐ อย่างเดียว ทั้งสามแบบนี้ จะมีอานิสงส์ต่างกันอย่างไร? ในเมื่อชีวิตนี้เป็นของน้อย ควรเลือกเรียนแบบไหนจึงจะดีที่สุด?
ออกผนวชช่วยชาวโลกให้พ้นทุกข์ - พุทธประวัติ
พุทธประวัติ พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน
ผลการปฏิบัติธรรม พระธรรมทายาทรุ่นแสนรูป
วันนั้น ผมนั่งไปได้สักพักใหญ่ ใจของผมก็สงบมาก แล้วผมก็เห็นองค์พระแก้วใสผุดขึ้นมาในกลางท้องของผม
กระหึ่มกึกก้องพิสูจน์หัวใจชาย
กระแสใดในยามนี้ มิอาจเทียบได้กับกระแสแสน คือ ชายไทยแมน ๆ จะมาบวชเป็นแสนคน เพราะได้รับการการันตีจากรุ่นพี่กองพล 7,000 ตำบล จำนวนกว่าหมื่นรูปที่ผ่านมาว่า ชีวิตที่แสนดีจริง ๆนั้นเป็นแบบไหน? จะรู้ได้ก็ต้องมาบวชเอง เพราะของอย่างนี้แม้จะแมน ๆ เหมือนกันแต่บวชแทนกันไม่ได้ ผู้ที่ผ่านการบวชล้วนเป็นคนมีคุณภาพในระดับ “พระเอก” คือ กลายเป็นพระเอกในหัวใจมหาชน
จดหมายพระธรรมทายาท 2
ตอนนี้ ทั่วโลกกำลังรอคอยความหวังจากวัดพระธรรมกาย ในการผลิตบุคลากร คือ พระภิกษุ ออกไปเผยแผ่ในต่างแดน เพื่อแนะนำให้พวกเขาได้รู้ว่า อะไรคือความสุขที่แท้จริง ดังนั้น กระผมจึงขอเชิญชวนญาติโยมผู้มีบุญทุกท่าน มาร่วมกันสถาปนา ศูนย์ฝึกอบรมธรรมทายาทเขาแก้วเสด็จ โดยมีคุณครูไม่ใหญ่เป็นประธาน อย่าพลาดบุญนี้เป็นอันขาด ถ้าพลาดแล้วจะบอกว่า เสียดายจัง
สันติภาพเริ่มที่ตัวคุณเอง
ที่เซ้าท์แอฟริกา สันติภาพ เป็นปัญหาใหญ่ การไล่ฆ่าคนผิวดำต่างชาติเป็นสิ่งที่เลวร้ายมาก สิ่งที่ผมหลบหนีจากซิมบั๊บเว่ ผมกลับต้องมาเจอที่นี่ แต่สมาธิทำให้ผมผ่านความรู้สึกนั้นได้ ทุกๆเช้าผมจะเริ่มวันใหม่ด้วยการทำสมาธิ ทำให้แต่ละวันของผมมีคุณค่าและ ความสุข ผมอยากจะบอกครอบครัวและเพื่อนฝูงว่า สมาธิ คือ วิธีที่จะนำ สันติภาพ มาสู่ เซ้าท์แอฟริกา และแอฟริกาทั้งทวีป
อะไร...ที่ทำให้ต้องเปลี่ยนใจ
พออ่านไป...อ่านไป...ผมก็รู้สึกว่า มันโดนตัวเองอย่างจัง คิดว่า ทำไมมันช่างเหมือนความรู้สึกของผมเสียเหลือเกิน ผมโทรศัพท์ติดต่อผู้นำบุญทันที (ชื่อ พี่อ้อย เป็นคุณแม่ของ คุณองอาจ ธรรมนิทา) และนับจากวันนั้น ประตูใจที่ถูกปิดมานานเกือบ 20ปี ก็เริ่มแง้มเปิดขึ้น ทำให้ผมยอมมาวัดครั้งแรก เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ.2549 ซึ่งตรงกับช่วงธุดงค์ปีใหม่พอดี
เธอ...ผู้นำแสงสว่างมาให้ผม
หลังจากบวชแล้ว ชีวิตของผมก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ผมมีงานที่ดี และมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับครอบครัว ผมได้เรียนรู้จากการบวชว่า ชีวิตของการอยู่วัด ต้องอดทนมาก หากมีอะไรมากระทบใจ ก็ปล่อยให้มันผ่านไป คือ จากเดิมผมเจออะไรก็เก็บมาคิดหมด คิดเล็กคิดน้อย แต่ตอนนี้ผม let it be (ปล่อยให้มันเป็นไป) ได้เลยครับ