ฉันได้ดื่มกินความสุขภายใน

กัลยาณมิตรพัทยา ผู้ซึ่งเคยไปนั่งธรรมะกับพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ ตั้งแต่เด็กๆ สามารถรำลึกถึงอดีตอีกครั้ง เมื่อได้ไปวัดภาวนาวอชิงตัน ทำให้ได้สัมผัสพบความสุข ที่แท้จริง แม้ว่าจะเป็นตอนอายุ 67 ก็ตาม...เรามาติดตามกันว่า กัลยาณมิตรพัทยาฝึกนั่งสมาธิอย่างไร จึงได้องค์พระใส ติดแน่นที่ศูนย์กลางกาย ตลอดเวลา

ขอบคุณเธอ

ป้า เป็นคนใจประเสริฐ ได้เลี้ยงดูตัวลูกและพี่สาวทั้งสอง เหมือนกับเลี้ยงลูกแท้ๆของท่าน จนลูกไม่มีความรู้สึกว่าขาดแม่เลย

เพื่อนกันไม่มีวันหยุด

อีกทั้งแม่ของลูกเองและแม่ของเพื่อนกัลยาณมิตรยัง เคยจำผิดอีกด้วยว่าเพื่อนของลูกเป็นตัวลูกเอง เพื่อนคนนี้ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลลูกมาโดยตลอดในทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะในยามที่ลูกทุกข์ยากลำบากในชีวิตก็คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจอยู่ เสมอ ชักชวนกันทำความดี ทำบุญร่วมกันเป็นประจำเสมอมา

เกิดนอก (ท้อง) โตใน (ท้อง)

ลูกรู้สึกสงสารลูกมากค่ะ เพราะไม่น่าต้องมาเจ็บตัวฟรีๆ ปัจจุบันลูกแก้วอายุได้ 7 ปี 3 เดือนแล้วค่ะ สุขภาพแข็งแรงดี และกำลังน่ารักเชียวค่ะ

ก่อนฆ่าตัวตาย ข้างกายมีอนุโมทนาบัตร

ชายคนหนึ่ง ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า และได้ตัดสินใจฆ่าตัวตายในที่สุด ...โชคดี ที่ก่อนตายได้ลูกชายเป็นกัลยาณมิตร ชักชวนให้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว ...ทำไม เขาต้องฆ่าตัวตาย ...ตายแล้ว เขาไปไหน ...บุญที่ได้สร้างองค์พระ มีผลต่อเขาอย่างไร หรือไม่ ...ที่นี่มีคำตอบ...

เขาส่งดอกไม้ให้กันด้วยวิธีอัศจรรย์พันลึก (เขาคือใคร)

ชายคนหนึ่ง สนใจในเรื่องของไสยเวท ได้ฝึกฝนด้วยตนเอง จนเกิดอาการป่วย เพราะใช้วิชาโดยไม่ได้ยกครู ...จนลูกพี่ลูกน้องของเขาคนหนึ่ง ได้มาทำพิธียกครูให้ จึงหายป่วย และใช้วิชารักษาผู้คนได้ ...ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ ผู้เป็นศิษย์ กับวิทยาธร ผู้เป็นอาจารย์เจ้าของวิชา ...การติดต่อส่งดอกไม้และว่าน ให้กันโดยมีวิทยาธรเป็นสื่อกลาง ..

แม่ฆ่าตัวตาย สร้างพระแล้วไปไหน

การฆ่าตัวตายเป็นบาปอย่างยิ่ง ทั้งๆที่รู้อย่างนี้ ผู้หญิงคนหนึ่งได้ตัดสินใจยิงตัวตาย ลูกสาวของเธอได้ทุ่มทำบุญให้เธอด้วยการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และจารึกชื่อเธอที่เสาแก้วพันปี บุญนี้ส่งผลอย่างไร และเหตุใด เธอจึงต้องมาฆ่าตัวตาย...มาร่วมกันหาคำตอบ ในแบบของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา