ทหารอากาศขาดรักได้ แต่ทหารเรือขาดรักไม่ได้

พ่อของลูกเป็นทหารเรือ เป็นคนเจ้าชู้ มีภรรยาน้อย ชอบดื่มเหล้า เมามาก็จะพาลหาเรื่องทะเลาะกับแม่เป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อกับแม่ทะเลาะกันเพราะพ่ออยากไปอยู่กับเมียน้อย พ่อได้ตีแม่จนเลือดอาบ พ่อกับแม่จึงแยกทางกันอย่างถาวร ซึ่งขณะนั้นพ่ออายุใกล้ 60 ปีแล้ว

เขาตายเพราะน้ำมันเดือดๆ (ดื่มน้ำเมาและเจ้าชู้จะไปอยู่ที่ไหน)

คุณพ่อคุณแม่ของเธอต้องแยกทางกัน เพราะความเจ้าชู้ของคุณพ่อ …เมื่อคุณแม่มีสามีใหม่ พ่อเลี้ยงของเธอก็เป็นคนเจ้าชู้ เขาต้องเสียชีวิตเพราะถูกน้ำมันหมูที่เดือดพล่านราดตัว ส่วนคุณแม่ ต่อมา ก็ต้องมาเสียชีวิต ด้วยโรคร้ายที่ติดมาจากพ่อเลี้ยง…ตัวเธอเอง เมื่อมีครอบครัวแล้ว สามีของเธอปกติเป็นคนดี แต่ชอบดื่มน้ำเมา เมื่อเมาแล้วก็มักมีเรื่องทุบตีเกิดขึ้น จนเธอทนไม่ไหว หนีจากสามีไป แต่ก็เหมือนหนีเสือปะจระเข้ …

ลูกครึ่งอิหร่าน บวชและสร้างพระ

ชายหนุ่มลูกครึ่ง ไทย-อิหร่าน ตอนเด็กๆ เขาเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย ความจำดี มีลักษณะเป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่เด็ก ...เนื่องจากคุณพ่อ-คุณแม่ แยกทางกัน เขาได้ไปอยู่กับคุณพ่อซึ่งไม่ใช่ชาวพุทธ แต่เมื่ออายุได้ 21 ปี เขาตัดสินใจบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพราะเห็นว่า เป็นการทำความดีเพื่อทดแทนพระคุณพ่อ-แม่ ซึ่งคุณพ่อของเขาก็อนุญาต และอนุโมทนาบุญด้วย

สร้างพระให้น้อง

คุณพ่อของเธอดื่มเหล้า เจ้าชู้ ด่าว่า และทำร้ายร่างกายคุณแม่ของเธออยู่เสมอๆ ในที่สุดก็พาภรรยาน้อยมาอยู่ที่บ้าน ทำให้เธอต้องพาคุณแม่ออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่น...ต่อมา เมื่อเธอแต่งงานมีครอบครัว ตอนแรกก็มีความสุขดี แต่เมื่อสามีมีฐานะดีขึ้น เขาก็เริ่มดื่มเหล้า เที่ยวเตร่ และมีภรรยาน้อย จนเธอต้องขอแยกทางกับสามีในที่สุด...เธอมีน้องชายคนหนึ่งติดยาเสพติด ต่อมาเสียชีวิตเพราะฆ่าตัวตาย เธอได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้แก่เขา บุญนี้ช่วยเขาได้หรือไม่ อย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ

ประธานชมรมพุทธ

ชายคนหนึ่งเกิดในครอบครัวของข้าราชการครู คุณพ่อ-คุณแม่ของเขาต้องแยกทางกันเพราะคุณพ่อติดการพนันอย่างมาก...ตัวเขาเองเมื่อเริ่มต้นเรียนในชั้น ม.3 ได้หลงเดินทางผิด ไปยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขหลายอย่าง เช่น ดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืน เล่นการพนัน เป็นต้น...ต่อ มาเขาได้มารู้จักกับหมู่คณะ ทำให้ชีวิตเปลี่ยนแปลไปในทางที่ดีขึ้นชนิดจากหน้ามือเป็นหลังมือ...เขาได้บวชทดแทนพระคุณบิดามารดา และเมื่อลาสิกขาแล้วก็ยังชักชวนเพื่อนๆหักดิบเลิกเหล้า และยาเสพติดทุกชนิด และช่วยเหลืองานพระศาสนาด้วยการในการจัดงานบวชธรรมทายาท

จากบาห์เรน

หลังจากแยกทางกับอดีตสามี หญิงหนึ่งได้ตัดสินใจ ไปประกอบอาชีพด้านการทำผมในต่างแดน ที่นี่เธอได้พบกับสามีคนปัจจุบัน...สามีของเธอ แต่ก่อนชอบเข้าป่าล่าสัตว์ ต่อมาเขาเกิดความศรัทธาในพระพุทธศาสนาเพิ่มมากขึ้น หันเข้าหาการปฏิบัติธรรม แม้ประเทศที่เขาอยู่จะไม่มีพระภิกษุ แต่เขาก็ยังช่วยจัดกฐินมาทอดที่ประเทศไทยทุกปี...ในที่สุดสองสามีภรรยา ได้มาพบกับหมู่คณะผ่านทาง DMC โดยบังเอิญ หนทางแห่งการสร้างบารมีกับหมู่คณะจึงได้เริ่มต้นขึ้น...

ท้องกับพ่อ

เธอถูกพ่อผู้ให้กำเนิด ขืนใจตั้งแต่อายุ 9 ขวบ จนถึงอายุ 15 ปี ก็ตั้งท้องกับพ่อของตัวเอง...ระหว่างนั้น เธอได้แต่งงานกับชายคนหนึ่ง เมื่อไปอยู่กับเขาได้เพียงเดือนเดียว เธอก็ให้กำเนิดเด็กผู้ชายคนหนึ่ง สามีของเธอรับไม่ได้กับเรื่องเช่นนี้ จึงต้องแยกทางกันไป...พ่อของเธอได้มาเอาตัวเด็กไปเลี้ยงดู และสอนให้เกลียดชังเธอ และพูดจาหยาบคาย....เธอได้แต่งงานใหม่อีกครั้ง สามีคนปัจจุบัน รักเธอ และไม่รังเกียจอดีตของเธอ...ต่อมา เธอได้มาพบกับหมู่คณะ ชีวิตใหม่ของเธอกำลังจะเริ่มต้นในทางที่ดี...

สามีตายก่อนกฐิน

สามี-ภรรยาคู่หนึ่ง...นับตั้งแต่แต่งงานกัน ก็ทะเลาะกันมาตลอดแม้ว่าจะมีลูกด้วยกันถึง 3 คน บางครั้งก็ตบตีกันถึงขั้นขึ้นโรงพัก แต่ก็อยู่ร่วมกันมาได้โดยไม่แยกทางกัน...ต่อมา ภรรยามีโอกาสได้พบกับหมู่คณะ เธอได้ชวนให้สามีเข้ามาร่วมสร้างบารมีกับหมู่คณะด้วย...ทั้งสองคนได้มาร่วมบุญกับหมู่คณะเสมอ...ต่อมา สามีล้มป่วยด้วยโรคถุงลมโป่งพอง และเป็นอัมพฤกษ์อย่างอ่อนด้วย หลังจากติดจานดาวธรรมแล้ว สามีสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น เป็นประจำ และก็มีอาการดีขึ้น...ทั้งคู่ ก่อนงานกฐินปี 47 เจ็ดวัน สามีเธอได้เสียชีวิต...เขาตายแล้วไปไหน...

Case Study

เธอเกิดมาในครอบครัวที่แตกแยก พ่อแม่แยกทางกัน ต่างคนต่างก็ไปมีครอบครัวใหม่...เมื่อเธอโตขึ้น ได้แต่งงานมีครอบครัว ก็ต้องมีปัญหาขัดแย้งกับพี่สาวของสามี เมื่อเธอตั้งครรภ์ก็พบว่าสามีไปมีผู้หญิงอื่น...แต่ยังโชคดีที่เธอได้เพื่อนที่ดีเป็นกัลยาณมิตร ชักชวนให้ได้มาพบกับหมู่คณะ ทำให้เข้าใจความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้น แต่สามีของเธอไม่เข้าใจหมู่คณะ มักจะไม่พอใจเมื่อรู้ว่าเธอมาทำบุญ...

บ้านแตก...จึงได้มาบวช

จากเด็กบ้านแตกพ่อแม่แยกทางกัน หลงผิดใช้ชีวิตเสเพล กลายมาเป็นภิกษุผู้มุ่งมั่นฝึกตนเป็นพระแท้ บวชอย่างน้อย 1 พรรษา ได้มากกว่าที่คิด